SuperKokos
Τα ακουστικά του Πισκόπου αποτελούν το αρχαιότερο εύρημα υπό μορφή ακουστικών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα αρχαίο σετ ακουστικών, το οποίο χρονολογείται γύρω στο 420-410 π.Χ. ενώ αποτελούν τα μοναδικά που έχουν διασωθεί ποτέ στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Ανακαλύφθηκαν το 1962, στα ερείπια ενός τάφου των ύστερων κλασικών χρόνων (4ος αιώνας π.Χ), στην Επισκοπή της Πάφου, απ’ όπου απέκτησαν και το όνομά τους. Διασώθηκαν σχεδόν κατά λάθος αφού βρέθηκαν ανάμεσα σε υπολείμματα νεκρικής πυράς και κατά τύχη αποξηράθηκαν. Έτσι, κατάφεραν να προφυλαχτούν από την υγρασία του εδάφους και κατά συνέπεια να αποφύγουν τη διάβρωση.
“ And those who were seen dancing were thought to be insane by those who could not hear the music.”
Σύμφωνα με τους μελετητές το κείμενο ανήκει στην ορφική γραμματεία και βρέθηκε χαραγμένο στα ακουστικά τα οποία παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς καθώς αναφέρονται στη Σελήνη.
Παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά
Τα ακουστικά από τη στιγμή της εύρεσής τους συγκέντρωσαν το παγκόσμιο ενδιαφέρον και αποτέλεσαν αντικείμενο πλήθους μελετών από ειδικούς. Μάλιστα, η μελέτη τους αποτελεί αντικείμενο ενός ειδικού προγράμματος (CHS Piskopos Project) από το The Center for Hellenic Studies του Πανεπιστημίου του Harvard και του Berklee College of Music
Tο 2015, το σπουδαίο αυτό εύρημα εγγράφηκε από την UNESCO στον κατάλογο “ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ”. Σύμφωνα με την UNESCO, “τα ακουστικά του Πίσκοπου έχουν τεράστια σημασία, όχι μόνο για τη μελέτη του χορού και της μουσικής, οι οποίες είναι η βάση της δυτικής φιλοσοφικής σκέψης, αλλά και επειδή αποδεικνύει την πρώιμη ενασχόληση των Κυπρίων με τις τέχνες.
Αποτελούν τα πρώτα ακουστικά της δυτικής παράδοσης και έχουν παγκόσμια σημασία, δεδομένου ότι αντανακλούν τις οικουμενικές αξίες του ανθρώπου: την ανάγκη του να κατανοήσει τον κόσμο , την επιθυμία του να ανήκει σε μια ανθρώπινη κοινωνία με κοινώς παραδεκτούς κανόνες και την αγωνία του να αντιμετωπίσει το τέλος της ζωής.”
Σήμερα, τα ακουστικά εκτίθενται στη μόνιμη έκθεση του Αρχαιολογικό Μουσείο Μαρίου – Αρσινόης «Ο Χρυσός των Πάφιων».
